Vereende krachten halen rolstoeltennis naar Dordrecht

Leen van der Klis, voorzitter van tennisvereniging Dash ’35, liep al langer met het idee. Het sudderde, zoals hij zelf zegt. Zijn werkgever was één van de eerste sponsors van Esther Vergeer tijdens haar sportcarrière en dat is blijven hangen. Een serie van haar optredens in de media leidde uiteindelijk tot hét moment van actie bij Leen. En dat mondde op 18 april uit in een clinic rolstoeltennis bij Dash ’35.

De wens om rolstoeltennis naar Dordrecht te halen is persoonlijk en als voorzitter voelde Leen het initiatief om dat voor elkaar te krijgen. ‘Zomaar een rolstoel afdeling opstarten gaat niet en ik wilde weten of er een kans was’, vertelt Leen over zijn eerste stap. ‘Gravel is de beste ondergrond voor rolstoeltennis. Dat wetende liet het idee mij niet meer los. Ik boorde mijn contacten aan bij mijn werkgever en zo kwam ik uiteindelijk uit bij de directeur van de Esther Vergeer Foundation.’

De reacties van de leden waren unaniem. Iedereen was voor en vonden het geweldig!

De Esther Vergeet Foundation gaat niet zomaar in zee met elke vereniging. Ze kijken eerst of er in een gebied al rolstoeltennis wordt aangeboden en als dat niet het geval is volgt een inventarisatie. ‘Er was een groot gat tussen Rotterdam en Breda. Na dat vastgesteld te hebben wilden ze weten of we echt serieus waren en het niet als een PR-stunt gebruikten. De vereniging wordt echt goed onder de loep genomen. Toen dat bij Dash’35 allemaal snor zat, hebben we samen een plan opgesteld dat ik vervolgens op de ledenvergadering heb voorgelegd. De reacties van de leden waren unaniem. Iedereen was voor en vonden het geweldig! ’

In de aanloop naar de clinic ontstond een samenwerking tussen Dash ’35, gemeente Dordrecht (team Sport) en de Esther Vergeer Foundation. “Voor het werven van kinderen heb ik veel bewondering gekregen, want het is heel moeilijk om bij de doelgroep binnen te komen. Flyeren en adverteren heeft eigenlijk geen effect, het zijn de warme contacten die werken. En daar is heel veel werk en doorzettingsvermogen voor nodig. De Esther Vergeer Foundation heeft met ondersteuning van de gemeente veel werk verricht rondom de werving.”

Een moeder zag haar zoon tijdens de clinic anderhalf uur lang lachen, terwijl hij bijna nooit lacht.

De clinic bleek een groot succes. “Ik sprak een moeder van één van de kinderen en ze vertelde me dat ze haar zoon anderhalf uur heeft zien lachen. En hij lacht bijna nooit. Dat is voor mij echt het mooiste. Dat is waar je het voor doet! Ik heb ze plezier zien hebben en ze gingen er helemaal in op. Ook voor de begeleiders doe ik mijn petje af, die waren zó enthousiast.” De uitkomst was eveneens positief te noemen: de drie deelnemers gaan allemaal door en ze krijgen nog voor de zomer vier proeflessen. Wat Leen betreft is dit pas het begin. “Ik hoop dat de kinderen een soort ambassadeur worden en ze volgend jaar een vriendje of vriendinnetje meenemen. Ik hoop echt dat het slaagt en dat we straks een flinke groep rolstoeltennissers rijker zijn.”

We beschouwen onze kosten als een subsidie voor de kinderen die komen tennissen.

De winst zit ‘m in de mogelijkheid om kinderen met een lichamelijke beperking sport te kunnen bieden, want het levert Dash ‘35 niets op. Sterker nog, het kost de vereniging geld om  rolstoeltennis op te zetten. “Het is mijn overtuiging geworden”, benadrukt Leen. “Voor kinderen en volwassenen zonder beperking is het zo gewoon om te sporten. En zo gewoon om te kunnen kiezen. Een schril contrast als je het met elkaar vergelijkt. Dat heeft me nog meer motivatie gegeven om dit door te zetten. Onze club ziet dit als een sportmaatschappelijke bijdrage en we beschouwen onze kosten als een subsidie voor de kinderen die komen tennissen.

 

Ook het sportaanbod uitbreiden voor een nieuwe doelgroep?

Wellicht kan één van de sportregisseurs ondersteuning bieden.

Tekst & fotografie: Frank van Hilten

Delen