Skaten manier van leven, skatepark als huiskamer

Ruim twee jaar geleden opende het nieuwe skatepark, onder de Zwijndrechtse brug. Als vervanging van de oude stalen baan, die ruim 13 jaar dienst deed. Het is niet alleen een plek gebleken waar elke skater zijn hart kan ophalen, maar het is ook een ontmoetingsplek. Om te hangen en te chillen met vrienden. Al wordt dat niet van de daken geschreeuwd.

Voor velen is de skatebaan een luwe plek. Een oase om te chillen. Een huiskamer waar je je veilig en op je gemak voelt. Op de foto of praten met een man met blocnote hoeft allemaal niet zo nodig. Al helemaal niet om hip of stoer te zijn. Gewoon ‘zijn’ en skaten is voor deze jongens genoeg. Na schooltijd zijn ze hier vaak. Ze hebben anders toch niks te doen. Het typeert de grootste groep die dagelijks onder de brug te vinden is en het past ook bij de mentaliteit van skaten: eigengereid, ongedwongen en relaxed.

Andere sporten konden me niet echt grijpen. Tot ik begon met skaten. Ik was op een gegeven moment echt verslaafd. Elke dag was ik hier wel te vinden

Sidney Latuperissa (34) skate al 22 jaar en was – toen hij begon – overgeleverd aan stoepranden, tegels en trapjes in het centrum van Dordrecht. “Ik had daarvoor wel andere sporten geprobeerd. Voetbal. Atletiek. Die konden me niet echt grijpen, dus ik bleef nooit
ergens ‘hangen’. Tot ik begon met skaten. Ik was op een gegeven moment echt verslaafd. Elke dag was ik hier wel te vinden.”

Skaten is een technische sport. Een sport van behendigheid. “Wanneer een trick lukt, moet je onthouden wat je precies deed. Hoe hard de trap op je skateboard bijvoorbeeld was. Zo kun je het nog een keer doen tot je ‘m onder de knie hebt. Maar als je van een
helling springt, is het net weer even anders. Dan probeer je ook daar weer de juiste formule voor te vinden.”

Skaten heeft veel gemeen met het leven. Je moet hard werken om wat te bereiken. Je moet doorzetten en vol houden om iets onder de knie te krijgen

Voor Sidney is skaten, net als voor vele skaters, een way of life. Meer dan alleen een sport. Skaten staat voor hem synoniem aan een ongedwongen houding, vriendschap en een relaxte omgang. “Skaten heeft veel gemeen met het leven”, vindt hij. “Je moet hard
werken om wat te bereiken. Het gebeurt niet vanzelf en het komt niet zomaar aanwaaien. Je moet doorzetten en vol houden om iets onder de knie te krijgen. Omgaan met teleurstellingen komt ook om de hoek. Blijven proberen of ermee stoppen is dan de keuze.
Ik moest vroeger altijd eindigen met iets dat lukte. Dan ging ik net zo lang door. Dat is die doorzetting.”

Elke woensdag is er op de skatebaan les voor de jongste skaters. Gegeven door Sidney, georganiseerd door Fier. Omdat skaten zo’n moeilijke sport is, kunnen de kids wel wat tips en ondersteuning gebruiken. “We geven deze les om de drempel lager te maken,
maar het is ook om de kinderen een beetje te binden aan de sport. De populariteit van skaten is een beetje een golvende beweging. Met pieken én dalen. Het zou mooi zijn als wij het iets stabieler kunnen maken.”

Sport is iets waar kinderen echt zelf voor moeten kiezen. Niet wat hun ouders graag willen dat ze doen

Waar de kracht van sport ligt, is wat Sidney betreft duidelijk. Dat zijn antwoord over sport voor kinderen gaat, typeert zijn opgewekte houding én zijn affiniteit met kinderen. “Sport is iets waar kinderen echt zelf voor moeten kiezen. Niet wat hun ouders graag willen dat ze doen”, besluit Sidney. Arjan van Biemen van Fier beaamt. “Ik zeg altijd tegen mijn zoons dat ze niet van mij of voor mij moeten skaten. Ze mogen echt zelf weten wat ze doen.”

Delen