Voor de vijfde keer streek vorig weekend de internationale shorttracktop neer in Dordrecht. Vandaag een terugblik naar dit prachtige evenement, waar de organisatie er elke keer een schepje bovenop weet te doen, net als de schaatsers van Nederlandse komaf overigens. Zij oogsten een aardige buit aan medailles en zorgden daarmee voor één grote winnaar: het publiek.
Klappend en juichend staat het publiek vorige week zondag om 16:56 uur op de banken. Suzanne Schulting is net in een zinderende finale Europees kampioen shorttrack geworden. Ze juicht zelf mogelijk nog het hardst, omdat het op de 1000m even mis leek te gaan. Het verschil tussen de stilte die toen viel versus de decibellen die klinken na de superfinale is immens. De Sportboulevard ontploft!
De Dordtenaar geniet zichtbaar, terwijl er ook shorttrackfans uit het hele land aanwezig zijn.
De euforie duurt nog even voort, want een halfuur later volgt er goud voor de vrouwen- én zilver voor de mannenestafette. Een prachtige afsluiter van een topsportweekend in Dordrecht, waar niet alleen de Dordtenaar zichtbaar van genoot, maar waar shorttrackfans uit het hele land op af kwamen.
Entertainment, volgepakte tribunes en het Nederlanders succes blijken de succesformule voor een fantastische sfeer tijdens het hele weekend. Een dikke pluim voor de organisatie, die leunde op een flink aantal vrijwilligers. Sommige van hen zijn zelfs zeer fanatiek te noemen en dragen bij elk shorttrackevenement in de regio hun steentje bij. “We zijn nu voor de zevende keer vrijwilliger, met de twee keer in Rotterdam meegerekend”, vertellen Paul en Diana Winkel uit Dordrecht. Paul is vliegende keep in de organisatie en springt bij waar nodig. Diana zorgt het hele weekend dat de sportfotografen hun werk goed kunnen doen en houdt toezicht op één van de persplekken langs de baan.
“Het is zelfs voorgekomen dat we tijdens een evenement hier in Dordrecht met heel het gezin vrijwilliger waren.”
Paul en Diana hebben drie dochters en zijn een echte schaatsfamilie. “Paul is van origine schaatser en heeft het hele gezin erin meegesleept,” lacht Diana. “Onze oudste dochter Eva had veel talent, zat bij het RTC en schaatste in de jeugd samen met Suzanne en Avalon (Aardoom). Ze moest vanwege hartproblemen noodgedwongen stoppen, maar legt zich nu als trainer met hart en ziel toe op shorttrack bij IJssportvereniging Alblasserwaard.”
“Het is zelfs voorgekomen dat we tijdens een evenement hier in Dordrecht met heel het gezin vrijwilliger waren,” vervolgt Paul. “De vereniging is ook echt een familie. Net als de shorttrack wereld overigens, dat is allemaal heel vriendschappelijk en gemoedelijk.” Voor hun oudste dochter betekende shorttrack veel voor haar ontwikkeling. “Eva heeft er echt discipline en doorzettingsvermogen aan over gehouden. Naast mentale weerbaarheid die bij shorttrack echt om de hoek komt kijken”, besluit Diana.
Ze gaan zó hard, zo hard kan ik niet eens fietsen.
Naast de ervaren rotten in het vrijwilligerscorps, zijn er in het publiek ook nog groentjes te vinden. Robin en zoontje Tijn (10) zien shorttrack voor het eerst ‘live’ en zijn uitgelaten. “Het is fantastisch! Kort, snel en spannend en het resultaat is er zoveel sneller dan bijvoorbeeld een 10km langebaan schaatsen. De spanning is soms zelf voelbaar, vooral wanneer de finish nadert en alle mensen in het publiek gaan staan”, vertelt vader Robin. Tijn stuitert nog letterlijk na, maar heeft wel een treffende vergelijking: “Ze gaan zó hard, zo hard kan ik niet eens fietsen. Ik vond het heel leuk en het is zo spannend. Je voelt ook de spanning van de mensen om je heen.” Tijn ziet shorttrack zelf niet zitten, maar houdt het liever bij zijn eigen sport korfbal. “Je kunt bij shorttrack niet echt met je tegenstander praten en dat doe ik altijd bij korfbal. Daarom is het niet echt een sport voor mij.” “Gaaf dat zelfs een EK in eigen stad is!” besluit Robin. “Het had ook zomaar in Hongarije kunnen zijn en dat red je niet op de fiets. Als het weer in de buurt is, dan zijn wij zeker weer van de partij.”
“Echt genieten of kijken naar de shorttrackers lukt niet echt. Je bent nonstop geconcentreerd en gefocust op die blokjes.”
Regionaal shorttracktalent Teun Boer is ook van de partij, niet als toeschouwer maar als track-steward. Samen met andere talenten zorgt hij dat het ijs gerepareerd wordt en dat de blokjes in de bochten op hun plek liggen. Dat betekent dat hij tijdens de races de omver gereden blokjes moet ‘vervangen’. “Echt genieten of kijken naar de shorttrackers lukt dan niet echt,” legt Teun uit. “Je bent non-stop geconcentreerd en gefocust op die blokjes. Zodra er één geraakt wordt, moeten we direct in actie komen zodat het voor de volgende ronde (die soms maar 8 seconden duren) weer goed ligt. Teun heeft het EK daarom op twee manieren beleeft. Op het ijs én ernaast. “Het is natuurlijk wel gaaf om zo dichtbij te staan bij zo’n groot evenement. Die internationale toppers gaan echt razendsnel. Gelukkig had ik ook tijd tussendoor om vanaf de kant te kunnen kijken.”
Op 17 februari en 17 maart zijn er gratis ijssport jeugdclinics in de sportboulevard. Kinderen kunnen niet alleen kennismaken met shorttrack, maar ook met lange baan schaatsen, ijshockey en kunstrijden. Bekijk de sportagenda voor meer informatie.
